Deze tekst is gebaseerd op de bekende vraag “Hoe lang is een Chinees?”
En gaat uit van één levensgroot vooroordeel: alle Chinezen lijken op elkaar.
Conclusie: het kost weinig rekenkracht om alle (on)hebbelijkheden van een doorsnee-Chinees vast te leggen in “algoritmen” (Wikipedia: een stappenplan bestaande uit een set regels in vaste volgorde om tot een oplossing te komen en het einddoel te bereiken). Je hebt er maar één Chinees voor nodig: de doorsnee-Chinees. (Ongeveer net zoals in Nederland de doorsnee-Nederlander tegenwoordig in Wijchen woont – vroeger in Apeldoorn, kortom, Gelre boven!)
Dat in tegenstelling tot de Verenigde Staten, waar wel 335 miljoen Amerikanen wonen. Reken maar uit.
De Rijksuniversiteit Groningen (beter bekend als de Brede RUG) heeft niet bereikt wat ze wilde. Het ingenieuze plan (mogelijk uit de koker van een bekende Nobelist?) was om te voorkomen dat onze noordelijkste campus zou worden overstroomd door Chinese spionnen. Integendeel, met het idee om een RUG-campus in de Chinese stad Yantai te beginnen, zou het eindelijk mogelijk worden om de Chinezen met gelijke munt terug te betalen en een staaltje onverbloemde wetenschappelijke spionage te plegen. Met name zou zo een diepgravend onderzoek naar de vele Chinese karakters en hun herkomst worden gefaciliteerd.
Dit buitengewoon slimme opzetje is in de kiem gesmoord. Onduidelijk door wie; in elk geval niet door onze heer majesteit, die daarvoor speciaal naar China afreisde in 2015.
En nu blijkt het College van Bestuur zichzelf bij wijze van compensatie te hebben uitgeroepen tot meest creatieve universiteitsbestuur ter wereld.
Zo hoort het ook. Er gaat immers niet boven Groningen!?
PS,
Boze tongen beweren dat in Yantai regelmatig aardbevingen worden gesignaleerd, en dat dit de ware reden is dat de NAM het project niet wilde financieren.
