In de NRC van zaterdag 30 december 2023 stond een foto van wellicht ’s werelds meest beruchte kus. U begrijpt dat we het over “futebol” hebben. Op 20 augustus 2023 werd het Spaanse dameselftal (u leest het goed, dames!) wereldkampioen. Met als gevolg dat de president van de Spaanse voetbalbond, Luis Rubiales, zich geroepen voelde om speelster Jennifer Hermoso “vol op de bek” te kussen, aldus het commentaar in de pers enkele dagen later. (Niet onvermeld mag blijven dat Luis in het verleden ooit gescout is voor het tweede van De Volewijckers (!), aldus onze bron.)
De originele kus schijnt auteursrechtelijk beschermd te zijn. Vandaar dat we teruggrijpen op een tekening van Gesina ter Borch, 1654, in het Rijksmuseum (BI-1890-1952-39).
En dat schijnt toch in Spanje anders te gebeuren dan in het koelere Nederland. In ons land is de vrouwelijke mond wellicht wat breder uitgevallen, of de mannelijke wat smaller. Kortom: “vol op de bek” doet wat denken aan Geert Wilders die “vol op het orgel” gaat met Wien Neêrlands bloed, een beetje halfslachtig.
Tot ieders opluchting heeft een van ’s lands bekendste oud-profvoetballers de gevreesde voorronde van het bekende spel “Grootste l.. van … Nederland” overleefd. Dit spel wordt dank zij het vernuft van Neerlands bekendste spelleider inmiddels wereldwijd gespeeld.
Het scheelde trouwens weinig of de oud-voetballer was gediskwalificeerd. Op de achtergrond van zijn dickp.. was een bekend voetballogo te zien. Maar omdat de foto kennelijk was gemaakt in een buitenlands stadion werd het reclameverbod niet overtreden.
We zijn benieuwd naar zijn prestaties in de groepsfase.
Bovenstaande is inmiddels achterhaald door de werkelijkheid. Door zijn vertrek naar Antwerpen is de hoofdpersoon automatisch uitgeschakeld voor verdere deelname. Wel heeft zijn nieuwe werkgever laten vastleggen dat hij nog uitsluitend zogenoemde “ballpics” mag verzenden. Nadere afspraken moeten worden gemaakt over de interessante kwestie: met of zonder haar.
Het blijkt dat onze estafettelopers (4 x 100m mannen, 4 x 400 m vrouwen) schandalig worden onderbetaald. Volgens de NOC*NSF worden deze topsporters in de watten gelegd, maar die kijken daar zelf heel anders tegen aan.
Dat blijkt wel uit het feit dat in korte tijd eerst Madiea Ghafoor – vermoedelijk onderweg naar Boedapest – en vervolgens Roelf Bouwmeester, aldaar inmiddels gearriveerd, hun magere maandinkomen meenden op te krikken door ons land te bevrijden van overtollige drogisterijartikelen.
Het is duidelijk: onze geliefde topatleten verdienen met spoed een z.g. festivaltoelage, zodat ze niet meer eerst langs de Etos of Kruidvat hoeven, alvorens ze een buitenlands reisje ondernemen. En anders een accreditering als erkend filmacteur, die zich voorbereidt op een speelfilm over drugsverkoop op festivals.
Het grote wekelijkse interview van de Vlaamse (?) krant De Dubbele Gouden Standaard was dit keer met meervoudige grote-rondenwinnaar Christopher Froome.
In een opwelling verklaarde de wellicht grootste wielrenner aller tijden dat hij altijd een vurig atheïst was en nog steeds is. Iemand die nadrukkelijk gelooft in Richard Dawkins. Desnoods met een vergiet op het hoofd en een pan macaroni op het vuur. Hij liet zich ontvallen, dat hij – mocht hem door Oxbridge een eredoctoraat in het fietsen worden toegekend – stellig de promotieplechtigheid in een piratenpak zou bijwonen, in combinatie met een zondagse fietsbroek.
Het zou kunnen zijn, aldus de sportman, dat hij in het recente verleden toevallig een keer is gedoopt met salbutamol. Het zou kunnen … hoewel hij altijd – als het om dopen gaat – een verklaard voorstander is geweest van de kinderdoop. En hij zegt geen christelijke stroming te kennen die in de meervoudige doop gelooft.
Ja, tegen archiefstof helpt salbutamol. Dat heeft archiefman proefondervindelijk ervaren. En een beetje topsporter is astmaticus, dat is wereldwijd een gegeven. We puffen nog even door met z’n allen.
Naar verluidt – welingelichte racerijkringen bevestigen dit – heeft de grootste autocoureur aller tijden (u leest het goed, we praten hier over Max V.) zijn vizier gericht op de Grand Prix van Mongolië. Die zou dan volgend jaar voor de eerste maal, bij wijze van proef, als extraatje aan de Formule 1-kalender worden toegevoegd.
Inmiddels heeft in downtown Ulaanbataar (Ulan Bator) de opwinding zich al meester gemaakt van de vele fans. Een feestcomité wil Max uitnodigen om in een speciale coureursyurt te overnachten, en hem schijnt ook een geit en een jonge maagd (m/v/o) als nachtelijk gezelschap te worden aangeboden. Kortom, alle voorwaarden zijn aanwezig om Max te laten kronen tot ere-mongool.
Maandagochtend, baas Philip is nog in diepe slaap, stuift zijn hondje de statige poort aan de Bingerdensedijk uit. De eenzame fietser voelt zich eerst belaagd, maar begrijpt dan dat de feestvreugde zich van het beestje meester heeft gemaakt.
Opgewonden, nog een halve dag, dan mag hij misschien mee op de platte kar – een traditie die Eindhoven kennelijk van Giesbeek heeft overgenomen.
We besluiten met een welgemeend “Leve Giesbeek, leve Eindhoven, leve Amsterdam”.
