Enigszins verontrust door het nieuws dat voor het zoveelste jaar op rij de zeehondenpopulatie in de Waddenzee (let wel: ons enige werelderfgoed!) is afgenomen, ging onze verslaggever ter plaatse op onderzoek uit. Tot zijn verbazing bleek dit bericht door “de media” volkomen verkeerd geïnterpreteerd te zijn. Zoals met zoveel raadsels het geval blijkt, lag ook hier de oplossing voor het grijpen. Dankzij het onvolprezen “Zeehondencentrum Pieterburen” – u kent het stellig als startpunt van het Kick Out Zwarte Pieterpad – zijn er zo veel kleine, middelgrote en grote zeehondjes inmiddels “aan land”, dat hun aantal dat van de soortgenoten “ter zee” overtreft. Iedereen kan dus weer rustig verder slapen.
Zeehonden in een poollandschap (Rijksmuseum RP-P-OB-201.053)
Het ANP (vroeger voluit: Algemeen Nederlands Persbureau) lijkt inmiddels verworden tot Neerlands grootste graaier. (Dus mocht u denken dat mevrouw Charlene de Carvalho-Heineken dat is, dan “liegen Sie voll daneben”, om in de sfeer te blijven van “Adolfs Nieuwste Pagegaai” – zoals het “bureau” in de Germaanse tijd bekend stond.)
Voor het misbruiken van een beroerd fotootje in een minuscuul itempje op deze (non-profit!) site staat een boete van € 370.56. Dat krijg je persoonlijk te horen van bobo Robbert Buitenhuis, die zich tegen een riant maandloon “Head of International Photo Sales & Infringements” laat noemen, en daarvoor niets anders doet dan via AI-software het internet afstruinen naar obscure sites, waar de maker volstrekt gewetenloos de foto’s van het ANP misbruikt. En wee je gebeente als je je daartegen verweert. Lees de informatieve bijdrage van Arnoud Engelfriet op de website van Tweakers: https://tweakers.net/reviews/11256/blafbrief-over-dat-ene-leuke-plaatje-arnoud-engelfriet-over-auteursrechtinbreuk.html en van Maarten Dallinga in “Waarom het ANP mij voor de rechter daagde en dat beter niet had kunnen doen – en wat jij hiervan kunt leren” op zijn eigen website https://www.maartendallinga.nl.
Binnenkort start de schriftelijke bieding voor een bijzonder object: de rechter schoudervulling van de uiterst populaire Joost ‘Europappie’ Klein. Als de inschrijvingen naar wens verlopen, zal kort daarna ook de linker schoudervulling worden geveild. Zoals gebruikelijk zal de zanger de netto-opbrengst doneren aan een goed doel (ter vrije keuze). We houden u op de hoogte …
In het Nationaal Archief worden belangrijke registraties bewaard met betrekking op het Nederlandse slavernijverleden. Voor wat betreft het Antilliaanse eiland Sint Maarten attenderen we op enkele bronnen.
(Verzuim niet op de overzichtspagina van St. Maarten te kijken! Hier ook een overzicht van de ontsloten registers van de burgerlijke stand, met name van het Franse gedeelte.)
Deze bron bevat het verslag van de officier van justitie (“fiscaal”) van de procesgang in strafzaken. Nogal wat zaken waar slaven bij zijn betrokken, komen aan de orde. We zijn gevorderd tot 1806.
2. De openbare verkopingen van slaven (1820-1829 en 1831-1836) en het kwitantieboek van de vendumeester (1816-1831).
Een bron die is ontsloten, is het publicatieboek van de vendumeester uit de periode 1820-1836.
Hierin staan o.a. de bekendmakingen geregistreerd van aankomende veilingen van slaven, soms gecombineerd met de verkoop van (onroerende) zaken. Inmiddels is ook het kwitantieboek van de vendumeester, 1816-1831, ontsloten. Dit bevat kwitanties wegens uitgekeerde veilingopbrengsten, o.a. bij de verkoop van slaven.
Toen de wet op de afschaffing van de slavernij in augustus 1862 werd vastgesteld, werd de vergoeding van de slavenhouders (“eigenaars”) vastgesteld. Zij raakten immers door overheidshandelen hun “eigendommen” kwijt.
De slavenhouders in de Nederlandse koloniën in West-Indië (Suriname en de Antilliaanse eilanden Curaçao, Aruba, Bonaire, Saba, St. Eustatius en St. Maarten) moesten opgave van hun slaven doen. Deze zijn voor Sint Maarten grotendeels, bewaard gebleven. Helaas is de daarop vervaardigde toegang erg op elke individuele persoon gericht. De context – zoals de hoeveelheid slaven van verschillende eigenaren, de herkomst van de eigenaren, e.d. – raakt daardoor wat uit het zicht.
Diorama van een du, dansfeest op de plantage, Gerrit Schouten, 1830. (bron: Rijksmuseum Amsterdam)
Dit materiaal is nu op een andere manier toegankelijk gemaakt, voor zover het Sint Maarten (Nederlandse gedeelte) betreft. (In de Franse koloniën, dus ook in het Franse deel van het eiland, was de slavernij al in 1848 afgeschaft.) Aan de lijst (in nummervolgorde van de “borderellen” (d.w.z. ongeveer alfabetisch per slavenhouder) zijn indices op (o.a. voor)namen toegevoegd, omdat veel slaven alleen onder hun (nieuwe) voornaam bekend waren. Tevens is aandacht besteed aan de bijlagen die soms bij een dossier zijn aangetroffen.
Ook diverse andere Goudse bronnen inzake rechtszaken (strafrecht en civiel recht) zijn nader toegankelijk gemaakt.
Geruime tijd geleden heeft drs. C. Doedeijns de in het Goudse archief bewaarde criminele vonnisboeken uit de periode vóór 1811 toegankelijk gemaakt. Een buitengewoon belangrijke (en interessante!) bron voor (rechts)historici en anderen. Wij wensen de gebruiker veel succes bij het doorwerken van deze bronnen. Naar de toegang
In de jaren 1980 heeft een groep mensen na afloop van de cursus paleografie zich ingespannen om een grote hoeveelheid juridisch materiaal dat in het Goudse archief wordt bewaard, via uittreksels toegankelijk te maken. Het gaat om de zogenoemde kamerboeken van politiemeesters uit de periode 1620-1780 (met diverse hiaten). Daarin werden de beschikkingen (besluiten, vonnissen) genoteerd van drie leden van de vroedschap die zich met kleine geschillen bezighielden (ruzies, betaalachterstanden, e.d.) Dit zijn interessante bronnen voor (rechts)historici, maar ook voor mensen die geïnteresseerd zijn in de “stedelijke samenleving in het klein”. Er zijn op deze uittreksels helaas geen indices op persoonsnamen beschikbaar. Naar de toegang
Ook het examinatieboek van de baljuw (verhoren) over de jaren 1700-1732 is toegankelijk gemaakt. Het is “smullen” van de daarin opgetekende bekentenissen en getuigenissen, maar schrikken van de barbaarse vonnissen die werden uitgesproken. Ook hier geen indices beschikbaar, maar u kunt uiteraard zoeken in de pdf via de toetscombinatie Ctrl + f.
Naar de toegang
Meer rechtsbronnen, maar dan uit de periode 1811-1838, vinden we in de uittreksels uit akten en vonnissen van het vredegerecht Gouda. Naar de toegang
Glas 1 in de Sint-Janskerk te Gouda (detail): Vrijheid van Geweten, ca. 1568-1595 (Pieter Tanjé, naar Julius Caesar Boëthius, naar Joachim Wtewael, naar Adriaan Gerritsz de Vrije, 1738 – 1754) (bron: Rijksmuseum Amsterdam)
Donald Trump beschouwt de oproep van dierenrechtenorganisatie Peta om alle dierenfiguren van draaimolens te verwijderen, als een steun in de rug bij zijn campagne als presidentskandidaat. Hij pleit er immers al langer voor om overal ter wereld draaimolenfiguren te vervangen door een afbeelding van zijn markante, zeg maar gebeeldhouwde hoofd. Dus geen paarden en dolfijnen meer, zelfs geen auto’s (Tesla) en vliegtuigen (Boeing 737 Max!) of zakken patat (helaas, Stine Jensen), maar een normale “wereldleiderskop” in decente geel-met-oranje kleuren.
De Nationale Bond van Kermisbedrijfhouders BOVAK heeft met verontrusting kennis genomen van de wens van “the Donald”. Zij zijn immers al jaren in gesprek met aftredend premier Rutte over gebruik van diens beeltenis in de kermisomgeving, zeker nu de Nederlandse kermis tot Unesco Werelderfgoed is uitgeroepen. (Overigens heeft onze grote roerganger desgevraagd verklaard aan dit gesprek geen actieve herinnering te hebben!)
In de NRC van zaterdag 30 december 2023 stond een foto van wellicht ’s werelds meest beruchte kus. U begrijpt dat we het over “futebol” hebben. Op 20 augustus 2023 werd het Spaanse dameselftal (u leest het goed, dames!) wereldkampioen. Met als gevolg dat de president van de Spaanse voetbalbond, Luis Rubiales, zich geroepen voelde om speelster Jennifer Hermoso “vol op de bek” te kussen, aldus het commentaar in de pers enkele dagen later. (Niet onvermeld mag blijven dat Luis in het verleden ooit gescout is voor het tweede van De Volewijckers (!), aldus onze bron.)
De originele kus schijnt auteursrechtelijk beschermd te zijn. Vandaar dat we teruggrijpen op een tekening van Gesina ter Borch, 1654, in het Rijksmuseum (BI-1890-1952-39).
En dat schijnt toch in Spanje anders te gebeuren dan in het koelere Nederland. In ons land is de vrouwelijke mond wellicht wat breder uitgevallen, of de mannelijke wat smaller. Kortom: “vol op de bek” doet wat denken aan Geert Wilders die “vol op het orgel” gaat met Wien Neêrlands bloed, een beetje halfslachtig.
Tijdens de klimaattop (COP28) in Dubai heeft aftredend premier Rutte – tot ieders verbazing – in minder dan drie minuten zijn toespraak in het Nederlands (!) afgerond.
Volgens onpartijdige waarnemers bedankte hij daarin onze minister van justitie voor haar voortreffelijke partijleiderschap en kwam hij binnen dertig seconden tot de kern van zijn betoog: Nederland is een gaaf land. Iedere wereldburger zou willen Nederlander te zijn, en op de oer-Hollandse wijze met het klimaat om te gaan. Hij refereerde fijntjes aan het feit dat het ex-Nederlandse Shell-concern dé voorloper is op weg naar het behalen van een serie mondiale klimaatdoelen, waaronder de grootste olieverkoop in een periode van 7 dagen.
Kortom: Nederland als voorbeeldland voor de gehele (beschaafde en onbeschaafde) wereld, en steeds te vinden in de top drie van alle lijstjes, ongeacht welke. Te denken valt aan het geringste woningaanbod, de minste wachtlijsten in de zorg, enz., enz.
O ja, aan het slot van zijn rede schijnt hij ook nog te hebben gewezen op de voortreffelijke potentieverhogende werking van gemalen tijgerpenis, met name die van de bontgevlekte emiraatse tijger. Het gastland schijnt voor dat aaibare dier een waar paradijs te zijn.
Naar verluidt heeft de grauwe werkgroep De Wolf Draait Door (DWDD) de minister van mediazaken (A. Slob) verzocht om een plekje in de tv-ether.
Dat zou dan bijvoorbeeld ten koste kunnen gaan van de “oude l….nzender” Omroep MAX, die met opzet uitsluitend slaapverwekkende programma’s zou tonen.
Tegelijkertijd doet een persbericht de ronde, dat de werkgroep een onderafdeling heeft opgericht, geheten Dotan De Wolf (DDW).
Het is te hopen dat deze afkortingen niet tot nog grotere verwarring in medialand zullen leiden.
Inmiddels is in een eerste reactie van het Wolven Bevrijdings Front (WBF) sprake van een tegenactie, en wel een inzameling voor het oprichten van een standbeeld van de authentieke Turkse grijze wolf op het Binnenhof. Ja, zover reikt de arm van vriendje E inmiddels wel.
Even een update (19-7-2024). In wolvenland horen we de laatste tijd steeds meer de strijdkreet: BED (bijt eens door, of: bijt eens dood).
De verwevenheid van het Nederlandse en het Franse deel van het eiland is erg groot. Bovendien is er ook veel familieverwantschap tussen beide gedeelten. Daarom betreft de ontsluiting zowel het Nederlandse als het Franse deel.
Inmiddels is de ontsluiting gereed van de bronnen uit 1862-1864 over de vergoeding die slavenhouders op St. Maarten kregen wegens afschaffing van de slavernij.
Gemaakt in Aruba, ca. 1955, vermoedelijk voor een Methodist pastorie of verenigingsgebouw. Een van de afgebeelde personen is mrs. Ann Catherine London-Duzant (born 1915 in Saint-Martin (FWI), destijds wonend in San Nicolas.
