Naar wij hebben begrepen uit gesprekken tussen Rachel Ö en haar “zus” Steffa O, overweegt de chatgroep Buurthuis 2 zich voortaan Bruinhuis te noemen, zonder nadere toevoeging. Het waarom is onduidelijk. Uit de toelichting van beide zussen kan worden opgemaakt dat het vervelend is om op een internetformulier altijd te moeten aangeven of er aan het nummer (2) nog iets moet worden toegevoegd, zoals a of b of hoog.
Het enige echte Bruinhuis (“Braunes Haus”) in München (D), in 1931 in gebruik genomen als Parteizentrale door de NSDAP. Foto Stadtarchiv München FS-NL-WEIN-0106
Deze tekst is gebaseerd op de bekende vraag “Hoe lang is een Chinees?”
En gaat uit van één levensgroot vooroordeel: alle Chinezen lijken op elkaar.
Conclusie: het kost weinig rekenkracht om alle (on)hebbelijkheden van een doorsnee-Chinees vast te leggen in “algoritmen” (Wikipedia: een stappenplan bestaande uit een set regels in vaste volgorde om tot een oplossing te komen en het einddoel te bereiken). Je hebt er maar één Chinees voor nodig: de doorsnee-Chinees. (Ongeveer net zoals in Nederland de doorsnee-Nederlander tegenwoordig in Wijchen woont – vroeger in Apeldoorn, kortom, Gelre boven!)
Dat in tegenstelling tot de Verenigde Staten, waar wel 335 miljoen Amerikanen wonen. Reken maar uit.
Bordesfoto’s zijn eigenlijk bordestrapfoto’s, maar à la (of inshallah, zo u wilt).
De kledingkeuze van deze en gene daargelaten – we komen daar in de nabije toekomst op terug – is het grappig om een tweetal bordesfoto’s uit 2002 naast elkaar te leggen.
Naar men zegt gaat het om een plaatje vóór en een een plaatje ná.
Wat wil het geval? Kersverse minister van Financiën drs. J.F. (Hans) Hoogervorst heeft tussendoor een schuine mop verteld. U ziet dat onze geëerbiedigde vorstin besmuikt lacht (ze is wel wat gewend op dat gebied, met vier mannen in huis), en onze nieuwe man op BuZa, mr. J.G. (Jaap) de Hoop Scheffer, doet alle moeite om het niet uit te proesten. Premier Jan Peter B. glimlacht wat ongemakkelijk, en Johan Remkes, rood aangelopen, kijkt net iets te strak voor zich uit naar Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. En zo voort, en zo verder …
We hopen wel nog eens te vernemen welke “bak” nar Hans heeft gespuid.
Disclaimer voor de volgende twee foto’s.
Voor zover ik begrijp, zijn de volgende twee foto’s waarheen wordt gelinkt, beschikbaar en downloadbaar op openbare overheidswebsites. Voor alle zekerheid publiceren we hier helaas alleen de links. Mocht er inderdaad geen ander copyright van toepassing zijn, dan hetgeen wij als belastingbetaler aan hebben meebetaald, laat dan de eigenaars van de foto’s dat per e-mail melden aan Archiefman, zodat ik de foto’s kan tonen.
Enigszins verontrust door het nieuws dat voor het zoveelste jaar op rij de zeehondenpopulatie in de Waddenzee (let wel: ons enige werelderfgoed!) is afgenomen, ging onze verslaggever ter plaatse op onderzoek uit. Tot zijn verbazing bleek dit bericht door “de media” volkomen verkeerd geïnterpreteerd te zijn. Zoals met zoveel raadsels het geval blijkt, lag ook hier de oplossing voor het grijpen. Dankzij het onvolprezen “Zeehondencentrum Pieterburen” – u kent het stellig als startpunt van het Kick Out Zwarte Pieterpad – zijn er zo veel kleine, middelgrote en grote zeehondjes inmiddels “aan land”, dat hun aantal dat van de soortgenoten “ter zee” overtreft. Iedereen kan dus weer rustig verder slapen.
Zeehonden in een poollandschap (Rijksmuseum RP-P-OB-201.053)
Het ANP (vroeger voluit: Algemeen Nederlands Persbureau) lijkt inmiddels verworden tot Neerlands grootste graaier. (Dus mocht u denken dat mevrouw Charlene de Carvalho-Heineken dat is, dan “liegen Sie voll daneben”, om in de sfeer te blijven van “Adolfs Nieuwste Pagegaai” – zoals het “bureau” in de Germaanse tijd bekend stond.)
Voor het misbruiken van een beroerd fotootje in een minuscuul itempje op deze (non-profit!) site staat een boete van € 370.56. Dat krijg je persoonlijk te horen van bobo Robbert Buitenhuis, die zich tegen een riant maandloon “Head of International Photo Sales & Infringements” laat noemen, en daarvoor niets anders doet dan via AI-software het internet afstruinen naar obscure sites, waar de maker volstrekt gewetenloos de foto’s van het ANP misbruikt. En wee je gebeente als je je daartegen verweert. Lees de informatieve bijdrage van Arnoud Engelfriet op de website van Tweakers: https://tweakers.net/reviews/11256/blafbrief-over-dat-ene-leuke-plaatje-arnoud-engelfriet-over-auteursrechtinbreuk.html en van Maarten Dallinga in “Waarom het ANP mij voor de rechter daagde en dat beter niet had kunnen doen – en wat jij hiervan kunt leren” op zijn eigen website https://www.maartendallinga.nl.
Op de website van RHC Woerden bevinden zich vele indices, o.a. van de Woerdense notariële akten uit de periode tot 1811.
Bij de indicering destijds is helaas een minder handige opzet gekozen en zijn nogal wat slordigheden begaan. Voor de periode 1580-1680 (met lastiger te lezen handschrift) wordt gewerkt aan een verbeterde versie.
Over passeren gesproken …
… we zijn inmiddels de 30.000 persoonsnamen ruimschoots gepasseerd, notaris!
Het streekarchief Midden-Holland te Gouda beschikt over een collectie “Varia”, waarin zich in de loop der jaren allerlei documenten hebben opgehoopt, die niet in een reeds aanwezig archiefbestand thuishoren. Sommige archiefdiensten gebruiken hiervoor de aanduiding “(losse) aanwinsten”.
Een overzicht van de inhoud van deze collectie – met een deftige term “plaatsingslijst” genoemd – is hier beschikbaar. Het is een groot internetbestand, waarin u op namen / woorden kunt zoeken via de bekende toetscombinatie Ctrl + f.
Het bestand bevat veel interessant materiaal voor onderzoekers en genealogen
Binnenkort start de schriftelijke bieding voor een bijzonder object: de rechter schoudervulling van de uiterst populaire Joost ‘Europappie’ Klein. Als de inschrijvingen naar wens verlopen, zal kort daarna ook de linker schoudervulling worden geveild. Zoals gebruikelijk zal de zanger de netto-opbrengst doneren aan een goed doel (ter vrije keuze). We houden u op de hoogte …
Gezicht te Rijswijk (detail) door Roelant Roghman (1637 – 1677)
We hebben de beschikking over een toegang op de bevolkingsregisters van Rijswijk (ZH) over de periode 1825 – 1939. Deze toegang is enkele decennia geleden vervaardigd. Helaas is het niet mogelijk om deze in een meer context-gerichte vorm aan te bieden. Omdat de gegevens niet via “Wie was wie” (Centraal Bureau voor Genealogie) beschikbaar zijn, bieden we ze toch hier.
In het Nationaal Archief worden belangrijke registraties bewaard met betrekking op het Nederlandse slavernijverleden. Voor wat betreft het Antilliaanse eiland Sint Maarten attenderen we op enkele bronnen.
(Verzuim niet op de overzichtspagina van St. Maarten te kijken! Hier ook een overzicht van de ontsloten registers van de burgerlijke stand, met name van het Franse gedeelte.)
Deze bron bevat het verslag van de officier van justitie (“fiscaal”) van de procesgang in strafzaken. Nogal wat zaken waar slaven bij zijn betrokken, komen aan de orde. We zijn gevorderd tot 1806.
2. De openbare verkopingen van slaven (1820-1829 en 1831-1836) en het kwitantieboek van de vendumeester (1816-1831).
Een bron die is ontsloten, is het publicatieboek van de vendumeester uit de periode 1820-1836.
Hierin staan o.a. de bekendmakingen geregistreerd van aankomende veilingen van slaven, soms gecombineerd met de verkoop van (onroerende) zaken. Inmiddels is ook het kwitantieboek van de vendumeester, 1816-1831, ontsloten. Dit bevat kwitanties wegens uitgekeerde veilingopbrengsten, o.a. bij de verkoop van slaven.
Toen de wet op de afschaffing van de slavernij in augustus 1862 werd vastgesteld, werd de vergoeding van de slavenhouders (“eigenaars”) vastgesteld. Zij raakten immers door overheidshandelen hun “eigendommen” kwijt.
De slavenhouders in de Nederlandse koloniën in West-Indië (Suriname en de Antilliaanse eilanden Curaçao, Aruba, Bonaire, Saba, St. Eustatius en St. Maarten) moesten opgave van hun slaven doen. Deze zijn voor Sint Maarten grotendeels, bewaard gebleven. Helaas is de daarop vervaardigde toegang erg op elke individuele persoon gericht. De context – zoals de hoeveelheid slaven van verschillende eigenaren, de herkomst van de eigenaren, e.d. – raakt daardoor wat uit het zicht.
Diorama van een du, dansfeest op de plantage, Gerrit Schouten, 1830. (bron: Rijksmuseum Amsterdam)
Dit materiaal is nu op een andere manier toegankelijk gemaakt, voor zover het Sint Maarten (Nederlandse gedeelte) betreft. (In de Franse koloniën, dus ook in het Franse deel van het eiland, was de slavernij al in 1848 afgeschaft.) Aan de lijst (in nummervolgorde van de “borderellen” (d.w.z. ongeveer alfabetisch per slavenhouder) zijn indices op (o.a. voor)namen toegevoegd, omdat veel slaven alleen onder hun (nieuwe) voornaam bekend waren. Tevens is aandacht besteed aan de bijlagen die soms bij een dossier zijn aangetroffen.
