Maandagochtend, baas Philip is nog in diepe slaap, stuift zijn hondje de statige poort aan de Bingerdensedijk uit. De eenzame fietser voelt zich eerst belaagd, maar begrijpt dan dat de feestvreugde zich van het beestje meester heeft gemaakt.
Opgewonden, nog een halve dag, dan mag hij misschien mee op de platte kar – een traditie die Eindhoven kennelijk van Giesbeek heeft overgenomen.
We besluiten met een welgemeend “Leve Giesbeek, leve Eindhoven, leve Amsterdam”.